Nieuws

Leren van de dagelijkse realiteit

Gepubliceerd op: dinsdag 23 juni 2020

Tweede Kamerlid Peter Kwint schreef een column voor Onze School.

De vraag wat leerlingen moeten kennen en kunnen na een paar jaar op school is er een die in Den Haag tot verhitte debatten leidt. Maar over een ding is bijna iedereen het eens; behalve kennis over taal en rekenen is kennis over de wereld om je heen onmisbaar. Toch scoren we internationaal niet best wanneer het gaat om wat leerlingen weten over die wereld om hen heen. Specifiek op burgerschap schieten we er negatief onderuit.

Peter Kwint

‘Niet leren wat kinderen moeten vinden, maar wel hoe ze kunnen reageren’

Voor mij als SP’er houdt burgerschap natuurlijk in dat je weet hoe onze instituties werken, wat de rechten van mensen zijn en hoe je daar invloed op kunt uitoefenen. Maar echt burgerschap is meer dan dat. Dat is ook leren omgaan met verschillen, leren dat je andere meningen kunt en mag hebben, maar dat dat niet betekent dat je elkaar naar het leven staat. Niet leren wat kinderen moeten vinden, maar wel hoe ze kunnen reageren als ze zich gekwetst voelen, of als ze vinden dat er onzin wordt verkondigd. Of gewoon wanneer ze een hele duidelijke mening hebben over iets in de samenleving, hoe ze daar dan het gesprek over aan kunnen gaan.

Daarom is voor ons het openbaar onderwijs zo belangrijk. Omdat meer dan op andere plekken daar iedereen elkaar ontmoet. En het faciliteren van het gesprek over botsende waarden, schurende grondrechten en clashende meningen in het DNA van het openbaar onderwijs zit. Sterker nog, mijn stellige overtuiging is dat een van de redenen waarom Nederland zo slecht scoort qua niveau van burgerschapskennis, precies is dat kinderen al op jonge leeftijd van elkaar gescheiden worden in het klaslokaal. Nog altijd is de segregatie in het onderwijs een stuk sterker dan je op basis van de toch al forse woonsegregatie zou verwachten.

Laten we – als openbaar onderwijs en enthousiaste pleitbezorgers daarvan – met de borst vooruit durven te knokken voor de plek van het openbaar onderwijs. Omdat het bijzondere in het onderwijsbestel wat wij hebben, juist ligt in wat docenten die werken in het openbaar onderwijs de normaalste zaak van de wereld vinden. Dat de zoon van de slager en de dochter van de bankier, de moslim, de hindoe, de christen en de atheïst, gewoon bij elkaar in het lokaal zitten. En zo alleen al door de dagelijkse realiteit in hun klas meer leren over burgerschap dan je in een vuistdik lesboek kunt zetten.

Deze column komt uit het magazine Onze School
Tekst: Peter Kwint

Peter Kwint (1984) is sinds 2017 Tweede Kamerlid en woordvoerder onderwijs voor de SP. Eerder was hij gemeenteraadslid in Amsterdam en medewerker van de Tweede Kamerfractie.

Word lid van de VOO en ontvang Onze School.

Tags: Politiek

Inschrijven voor onze nieuwsbrieven

"*" geeft vereiste velden aan

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en updates*
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief en ontvang wekelijks de nieuwste artikelen, tips en exclusieve inhoud over medezeggenschap, of kies voor de maandelijkse nieuwsbrief voor een update over het openbaar onderwijs.
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Lees ook

Op 19 september vindt de eerste VOO Openbaar onderwijsborrel plaats in ons kantoor in hartje Bussum. Tijdens deze bijeenkomst kunnen we onder het genot van een hapje en een drankje bijpraten over de meest recente ontwikkelingen in het onderwijs.



Bij de Vereniging Openbaar Onderwijs heeft Janny Arends zich de afgelopen 26,5 jaar als senior beleidsadviseur elke dag gepassioneerd ingezet voor goede medezeggenschap op scholen in het primair en het voortgezet onderwijs. Zij deed en doet dit vanuit de overtuiging dat goed onderwijs alleen tot stand komt als allen die bij de school betrokken zijn, mee-richting geven aan het beleid van de school. Dat betekent dat ouders, personeelsleden en in het voortgezet onderwijs ook leerlingen een serieuze rol moeten kunnen spelen in de medezeggenschap.