Blog van Marco (nr. 5)

Interne democratie: de ALV

Dit was een heel gevarieerde week, maar het onbetwiste hoogtepunt was natuurlijk de ALV.

De Vereniging voor Openbaar Onderwijs is een -de naam zegt het al- vereniging. De rechtsvorm vereniging is één van de mooiste democratische structuren die het Nederlands recht kent voor mensen die zich willen organiseren om gezamenlijk te werken aan het bereiken van bepaalde doelen. Het is zelfs een grondwettelijk verankerd recht: Artikel 8 van de Grondwet luidt: ‘Het recht tot vereniging wordt erkend. Bij de wet kan dit recht worden beperkt in het belang van de openbare orde.’.  

Al sinds 1798 wordt het recht op vereniging / vrijheid van vergadering erkend, alleen had het destijds nog een iets specifiekere lading: ‘Ieder Burger heeft regt, om met zijne Medeburgers te vergaderen, ter onderlinge vóórlichting, ter opwekking van vaderlands-liefde, en ter naauwer verbindtenis aan de Staatsregeling, zonder dat, nogthands de Constitutioneele Gezelschappen, als zoodanigen, met elkanderen over Staats-zaken briefwisseling houden, geschreven aanklagten ontvangen, bij stemming besluiten, of, bij wijze van Corporatie, eenige openbare daad zullen verrigten.’. Vanaf 1848 is de tekst zoals we hem heden ten dage nog kennen. In een toekomstige blog ga ik nog eens dieper in op onze rijke historie.

Deze week stond de jaarlijkse ledenvergadering, statutair het ‘Congres’ op de agenda. Het democratisch hoogtepunt van het jaar. Hét moment waarop het bestuur verantwoording aflegt aan de leden over het gevoerde beleid en richting meekrijgt voor de komende periode. Uiteraard was het dit keer wat dat betreft een wat vreemde vergadering. Ik legde verantwoording af over het gevoerde beleid over 2018, terwijl ik begonnen ben op 1 februari 2019. Evenzogoed is dat mijn verantwoordelijkheid, net zo goed als een minister verantwoordelijk is voor het voor hem gevoerde beleid. De leden hielden evenwel rekening met de bijzondere omstandigheid en gezamenlijk werden we het snel eens over de hoogte- en aandachtspunten met betrekking tot het afgelopen jaar.

We hebben afgesproken dat op het volgend congres, op 28 maart 2020, er een nieuw strategisch beleidsplan ter goedkeuring voor zal liggen. Daarom besteed ik het komend half jaar veel tijd aan besprekingen met medewerkers, leden, niet-leden, partners en ‘concurrenten’, om een basis te creëren voor een solide perspectief op de vraag: wie zijn we, waar staan we voor, wat gebeurt er om ons heen, en waar willen we naar toe? Kortom, missie, visie en doelstellingen in ouderwets, maar wat mij betreft nog steeds bruikbaar management-jargon. Daarom bezoek ik een dag per week scholen en besturen, leden en niet-leden. Om te horen wat er leeft en wat de gedachten zijn over wat de VOO zou kunnen bijdragen. Wil je meedenken en –praten? Laat het me weten en ik kom naar je toe: [email protected]

De week startte met een schoolbezoek in het kader van mijn lidmaatschap van de Raad van Toezicht van het Minkema College; een brede scholengemeenschap voor openbaar voortgezet onderwijs in Woerden en omstreken. Minimaal eens per twee jaar dompelen we ons als raad even helemaal onder in de school en spreken we met leerlingen, docenten, onderwijs ondersteunend personeel, afdelingsleiders en directie. Niemand iets te na, maar de gesprekken met de leerlingen zijn elke keer het mooist om mee te maken. Indrukwekkend hoe zij zich manifesteren. Zonder uitzondering voelden zij zich niet beperkt om te vertellen wat ze ergens van dachten. De één welbespraakter dan de ander, maar dat deed er niet toe. Iedereen luisterde respectvol naar elkaar en vulde aan waar nodig. Een schitterend voorbeeld van wat openbaar onderwijs moet zijn: een grote pluriformiteit aan kinderen die met elkaar leren en elkaar daardoor leren kennen en waarderen. Daar hebben ze hun hele verdere leven profijt van.

19 April was het officieel de Dag tegen het Pesten. Een belangrijk initiatief. Al in 2004 werkte de VOO samen met andere ouderorganisaties zoals Ouders & Co, Lobo en NKO om pesten als maatschappelijk probleem op de kaart te zetten.  En met succes. Inmiddels is in wetgeving verwerkt dat elke school een actief anti-pest beleid moet hebben en wordt daar door de inspectie op gecontroleerd.

Heel toepasselijk hadden we donderdag 18 april een gesprek met Mirelle Valentijn en Anja Plevier van de Stichting Omgaan met Pesten. We waren het er al snel over eens dat pesten helaas nog steeds te veel voorkomt en dat we willen samenwerken om daar iets aan te doen. Vanaf het najaar zullen onze organisaties gezamenlijk trainingen aanbieden om scholen te ondersteunen vroegtijdig te signaleren, maar -veel belangrijker nog- hen een handelingsperspectief te bieden: wat doe je als je signalen van pesten oppikt. Hoe langer je het laat lopen, hoe groter de gevolgen zijn.

Kortom, het was weer een mooie week. Nu gaan ook de openbaren genieten van het zonovergoten Paasweekend!