Column: Regels zijn regels, toch?

Als docent heb ik wat stellige regels die mij helpen bij bepaalde lastige situaties. De meeste docenten zullen zulke regels hebben. Een van die regels gaat over zittenblijven. Ergens moet je de grens trekken: als je al langere tijd onder het niveau zit, ook al is het één tiende eronder, ja, dan moet je gewoon het schooljaar overdoen.

Nu had ik een mentorleerling, Benjamin. Over de hele linie waren zijn cijfers aan de zwakke kant, maar dat kwam mede doordat hij van een andere school kwam. Op de vorige school ging het ook niet zo lekker: hij had voor wiskunde geen talent, maar zijn Frans was gewoon een ramp en hij was ook nog eens dyslectisch.

Met alle leerlingen heb ik wel iets, maar Benjamin mag ik iets meer omdat zijn biografie grote overeenkomsten vertoont met die van mij. Een vrolijke jongen met vergelijkbare blonde haren en blauwe ogen. Net als ik houdt hij van zeilen en net als ik is hij dyslectisch. Maar is hij ook zoekende naar zijn plaats op school en kennis komt hem niet vanzelf aanwaaien. Ja, ik mag hem graag.

Hij had zo hard gewerkt en het was maar een tiende punt

Op de rapportvergadering bleek dus dat Benjamin gemiddeld een tiende punt te weinig had om over te gaan. Ik baalde daarvan, maar ja, regels zijn regels. Nota bene mijn eigen regels. Toch vond ik het onjuist en niet eerlijk: hij had juist zijn draai in de klas gevonden, zeilen op de Waddenzee tijdens de reizenweek ging zo leuk, het jaar erna zou hij een taal kunnen laten vallen, hij had zo hard gewerkt en het was maar een tiende punt.

De dag erna heb ik Benjamin opgezocht. Hij begreep het en accepteerde gelaten zijn lot. Hij zou blijven zitten en nog een jaar in dezelfde klas was geen optie, dus hij zou van de havo naar vmbo-t gaan. Weer een andere klas met nieuwe leerlingen. Waardeloos. Een paar dagen later kwam mijn teamleider bij mij. Hij had de berekening gecontroleerd en een tiende punt gevonden. Benjamin sprong een gat in de lucht toen ik het hem vertelde. Nu kon hij in dezelfde klas blijven.

Het gaat heel goed met Benjamin, sociaal en cijfermatig. Gemiddeld staat hij voor alle vakken een zeven. Met zo’n biografie wordt hij later vast een goede docent die weet hoe het voelt om iets niet te kunnen en weet hoe het voelt dat school niet altijd leuk is. Mijn nieuwe stelregel luidt daarom dat wanneer een leerling echt op een tiende punt blijft zitten, je naar je leidinggevende moet gaan om samen net zolang te zoeken tot je dat tiende punt nog ergens gevonden hebt.

Bas Huijbers (41) is vader van drie kinderen en docent bij Vox-klassen, een nieuw onderwijsinitiatief waar leerlingen van vmbo t/m vwo aan uitdagende leerprojecten werken. Vox is een initiatief van de openbare scholengroep Voortgezet Onderwijs van Amsterdam.

Meer Bas? Bekijk ook zijn blog op bashuijbers.blogspot.nl